Ουγκ…
Αγαπητοί μας αναγνώσται… Δάκρυα χαράς και συγκίνησης ποτίζουν τα πρωτόγονα μας μάτια. Με δυσκολία μπορεί να περιγραφεί το συναίσθημα που βιώνει η μικρή μας παρέα τούτο το πρώτο βράδυ του νέο αφιχθέντος έτους. Για χρόνια αναζητούσαμε την ταυτότητα μας ανάμεσα στα πλήθη των homo sapiens που μας περιέβαλαν. Για χρόνια αναζητούσαμε έναν τρόπο να εκφράσουμε τα όσα σκαφτόμασταν και τα όσα ζητούσαν μια δίοδο διαφυγής από τα μη νοήμονα εγκεφαλικά μας εργοστάσια παρασκευής σκέψης. Σήμερα βρήκαμε ένα παράξενο τρόπο επικοινωνίας μαζί σας. Ίσως επειδή το blog μοιάζει λιγάκι με το «ουγκ» και αυτό μας θυμίζει βασικούς φθόγγους της μητρικής μας γλώσσας. Ίσως γιατί σε εμάς τους νοητικά κατώτερους «νεαντερταλ» δεν θα μπορούσε να δοθεί ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης των μαζών. Ίσως γιατί χρόνια τώρα δεν μπορέσαμε να ενταχτούμε σε κανενός είδους ομάδα… Πάντα απέχαμε απ όλους κι όλα… τα χρώματα, τις σημαίες, τα κόμματα ,τα σύνορα, τις σέκτες, τις διαφόρων ειδών ιδεολογίες και κινήματα. Ίσως γιατί όπως είπε και ένας άλλος φίλος από τα παλιά, ήμασταν για πολύ καιρό στην διασταύρωση όλων των οδών και στην αρχή κάθε δρόμου
Καλό blogging λοιπόν και ευτυχισμένο το 2011
