Το εν λόγω έγγραφο, με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου 2010, έχει ως θέμα «Εμπλοκή Τουρκικών Εταιρειών σε Συναλλαγές Στρατιωτικού Υλικού με το Ιράν» (Subject: Turkish Firms Engaged in Military Materiel- Related Deals with Iran ) και είναι ενδεικτικό της σημασίας του το γεγονός ότι υπογράφεται από την ίδια την υπουργό Εξωτερικών Χ. Κλίντον. Με το έγγραφο αυτό δίδεται εντολή από το Στέητ Ντηπάρτμεντ στην αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα να προβεί σε επείγον διάβημα προς την τουρκική κυβέρνηση, δίνοντας μάλιστα λεπτομερείς οδηγίες για την διατύπωσή του.
Στο εισαγωγικό τμήμα του εγγράφου, στο οποίο παρέχονται γενικές πληροφορίες στην πρεσβεία προκειμένου να διαμορφώσει το διάβημά της, αναφέρεται ότι οι ΗΠΑ έχουν πληροφορίες για αρκετές συναλλαγές (several transactions) στις οποίες εμπλέκονται τουρκικές εταιρείες που σχεδιάζουν να προβούν σε εισαγωγές και εξαγωγές όπλων και στρατιωτικού υλικού από και προς το Ιράν, κατά παράβαση της Συμφωνίας Wassenaar. Μεταξύ αυτών που το Ιράν επιδιώκει να αγοράσει από την Τουρκία, περιλαμβάνονται φυσίγγια των .38’’ με μεταλλικό περίβλημα (full metal jacket), ειδικά βλήματα “wadcutter” (σ.σ.: πρόκειται για βλήματα με «κομμένη» την άκρη τους ώστε να προκαλούν μεγαλύτερα τραύματα), εκτοξευτές οπλοβομβίδων των 40 χλστ., γεμιστήρες από συνθετικό υλικό για τυφέκια Μ-16 των 5,56 , των 7,62Χ39 (ανατολικό διαμέτρημα, για τυφέκια Καλάσνικοφ) και των 7,62Χ51 (για τυφέκια στο νατοϊκό διαμέτρημα 7,62). Επί πλέον, αναφέρεται ότι άλλες τουρκικές εταιρείες επιχειρούν να εισαγάγουν από το Ιράν πλαστικά εκρηκτικά και νιτροκυτταρίνη, κατά παράβαση της αποφάσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 1747. Παρακάτω, επισημαίνεται ότι σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία INKSNA (Iran, North Korea, and Syria Act) προβλέπονται κυρώσεις εναντίον οιουδήποτε διακινεί προς τις χώρες αυτές οιαδήποτε προϊόντα, υπηρεσίες ή τεχνολογίες οι οποίες περιλαμβάνονται σε μία σειρά καταλόγων με προϊόντα, η διακίνηση των οποίων τελεί υπό τον έλεγχο διάφορων συμφωνιών (περί πυρηνικών υλικών, πυραυλικής τεχνολογίας κ.λπ.), ή άλλων που εμπίπτουν στην κατηγορία υλικών, υπηρεσιών και τεχνολογιών που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη όπλων μαζικής καταστροφής, πυραύλων κ.λπ. Στην συνέχεια αναφέρεται ειδικώς στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ έχουν χορηγήσει στην Τουρκία, το 1995, περί τους 181 εκτοξευτές βομβίδων (πολυβομβιδοβόλα ή πολυβόλα βομβίδων ) τύπου Μk-19 των 40 χλστ. και επισημαίνεται ότι τυχόν μεταβίβασή τους στο Ιράν θα παραβίαζε το άρθρο 3 του Νόμου Ελέγχου Εξαγωγών Όπλων (ΑECA), με αποτέλεσμα η Τουρκία να απολέσει τη δυνατότητα να αγοράζει αμερικανικά όπλα και συναφείς υπηρεσίες ή να λαμβάνει πιστώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο σημείο αυτό γίνεται ειδική αναφορά στα εξοπλισμένα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα Reaper, τα οποία η Τουρκία επιδιώκει εδώ και έναν χρόνο να αποκτήσει από τις ΗΠΑ, χωρίς αποτέλεσμα, όπως επίσης και στα αντιαεροπορικά συστήματα Patriot.
Στο τμήμα του εγγράφου που αναφέρεται στις τουρκικές εξαγωγές προς το Ιράν, κατονομάζονται δύο τουρκικές εταιρείες, η Mercan Tanitim Dis Ticaret ve Muhendislik Ltd. και η Makina ve Kimya Endustrisi Kurumu (MKEK) οι οποίες αναμένεται να υπογράψουν συμβόλαια για την εξαγωγή στρατιωτικού υλικού προς το Ιράν. Σε άλλο τμήμα του εγγράφου, σχετικά με τις εισαγωγές παρόμοιου υλικού από το Ιράν, κατονομάζονται οι ίδιες εταιρείες, οι οποίες επισημάνθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2009, να προωθούν μία συμφωνία με την κρατική ιρανική εταιρεία Parchin Chemical Industries για την αγορά, από την ΜΚΕΚ 2000 κιλών πλαστικών εκρηκτικών Α-4. Στο έγγραφο αναφέρεται ότι η Parchin, είναι μία πολεμική βιομηχανία του Ιράν, η οποία ανήκει στον κρατικό οργανισμό αμυντικής βιομηχανίας (DIO) του Ιράν και ότι τον Απρίλιο του 2007 απεδείχθη πως η βιομηχανία αυτή ήταν ο τελικός παραλήπτης sodium perchlorate monohydrate, μία χημικής συνθέσεως που χρησιμοποιείται στην προώθηση βαλλιστικών πυραύλων. Στο έγγραφο επισημαίνεται ότι όλα τα εκτός Ιράν περιουσιακά στοιχεία και λογαριασμοί τόσο του κρατικού οργανισμού αμυντικής βιομηχανίας του Ιράν όσο και της Parchin, έχουν παγώσει με βάση την προαναφερθείσα απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της αμερικανικής κυβερνήσεως και συνιστάται στην Τουρκία να πράξει το ίδιο για όσα από αυτά εντοπισθούν στο έδαφός της.
